اثر مصرف مخمر بر فرانسجه های تخمیر، جمعیت میکروبی شکمبه و عملکرد گوساله های پرواری

چکیده به منظور بررسی آثار مصرف مخمر ساکارومیسس سرویسیه ( سویه47 s.c) همراه با جیره های غذایی حاوی سطوح مختلف کنسانتره بر فراسنجه های تخمیر، جمعیت میکروبی شکمبه و عملکرد گوساله های پرواری از 36 راcس گوساله در هلشتاین با میانگین وزن اولیه (54/5، )9/175 کیلوگرم در قالب طرح فاکتوریل 3 *2 استفاده شد. دامهای مورد مطالعه به شش گروه مساوی تقسیم و هر گروه با یکی از جیره های غذایی حاوی 60 ، 70 و 80 درصد کنسانتره بدون مخمر و یا با مخمر (5/2 گرم مخمر به ازای هر 100 کیلوگرم وزن زنده) تغذیه شدند. افزایش وزن و سرعت رشد گوساله ها طی 150 روز دوره آزمایش ، ثبت و در پایان دوره پرواربندی در زمانهای صفر ، 3 و6 ساعت بعد از مصرف خوراک صبحگاهی با استفاده از لوله مری از محتویات شکمبه آنها نمونه برداری شد. فراسنجه های تخمیر نمونه ها شامل اسیدیته، اسیدهای چرب فرار، ازت آمونیاکی و جمعیت میکروبی مایع شکمبه ، تعداد کل باکتری ها ، باکتری های سلولولایتیک، باکتری های مصرف کننده لاکتات و کل تک یاخته ها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده های حاصله با استفاده از طرح کاملا تصادفی برای فراسنجه های تخمیر، جمعیت میکروبی و در مورد عملکرد پروار پس از تصحیح وزن اولیه دامها با تجزیه کوواریانس انجام شد. مصرف مخمر سبب افزایش اسیدیته مایع شکمبه در حیوانات تغذیه شده با 80 درصد کنسانتره شد (05/0 p